Galibi
Door: Mar
Blijf op de hoogte en volg marjolijn
17 Mei 2007 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal!
Het is weer al een tijdje geleden dat ik jullie met een nieuw avontuur heb verblijd (!). Dit heeft niet geheel aan mij gelegen. Door de hevig regenval de afgelopen tijd (jaja het is grote regentijd) is er in Frans Guyana een kabel geknapt met als gevolg dat er in heel Suriname al weken lang geen of beperkt internet en telefoonverkeer mogelijk is. Hier komt dus poging numero zoveel om een verhaal te plaatsen. M’n geduld wordt aardig op de proef gesteld en heb al menig maal als een briesende achter de pc gezeten, starend naar een zandloper….
Dus daar gaan we nog een keer…adem in….adem uit…
Laten we weer even terug in de tijd gaan en beginnen met Koninginnedag. Overdag moest ik gewoon werken. ‘savonds ben ik met mijn huisgenootjes uitgedost in het oranje naar een Nederlands feestje geweest. Heerlijk een hele avond mee staan bleren op Hollandse gouwe ouwe, heerlijk na 10 weken salsa, merenque, Luky dube en Akon. Een dag later waren we lekker vrij, 1 mei is dag van de arbeid en een nationale feestdag. Met de vorige avond nog in de benen (lees:hoofd) zijn we naar het onafhankelijkheidsplein vertrokken. Daar was het het een drukte van belang, kraampjes, trimloop, muziek en een hoop gezelligheid. Super leuk om mee te maken al hebben we het vroegtijdig afgetrapt iedereen was gesloopt en moest de volgende dag gewoon werken.
Die zaterdag traden Nick en Simon op, je begrijpt dat ik als superfan vooraan in de rij stond om een kaartje te scoren voor dit heugelijke feit! Toen we aankwamen was het optreden al in volle gang en eigenlijk zat de sfeer er al prima in! Onze Volendamse vrinden hadden het publiek binnen no time op de hand en het was uiteindelijk super gezellig!
Afgelopen weekend ben ik naar Galibi geweest. Galibi is een dorpje in de monding van de Marowijne rivier. Het weekend stond weer in het teken van de schildpadden. Die beesten hadden zo’n indruk op me gemaakt dat ik ze graag nog een keertje zou zien. En laat nu uitgerekend Galibi een schildpaddenstrand zijn…
De reis begon per bus, een 5 uur durende trip naar Albina. Bij aankomst wist ik niet wat ik zag, het was markt en echt werkelijk een drukte van belang. Mensen krioelden door elkaar, schreeuwden de boel bij elkaar en verplaatsten heel hun hebben en houden per kruiwagen zigzaggend door de mensenmassa heen. Ik liet het met liefde en plezier achter en wist niet hoe snel ik de boot in moest stappen..
De boottocht begon prima, lekker zonnetje en onbezorgd kletsen met de medepassagiers. In de verte zag ik een paar donkere wolken hangen maar dacht nog wat, wat kan mij gebeuren. Toen ik een kleine bries voelde opzetten begon ik me een beetje zorgen te maken en toen ik onze bootsman een poncho tevoorschijn zag toveren brak er een lichte paniek uit..Mijn poncho zat uiteraard veilig opgeborgen onderin m’n tas die helemaal in de punt van de boot lag onder allerlei zooi..Prettig. Gelukkig werd er een enorm dekzeil over ons heen gegooid en de bui barste los. Na 15 minuten onder het zeil kreeg ik spontaan claustrofobische neigingen, mede dankzij een aantal onder ons die de avond te voren nog even flink waren doorgezakt. De alcoholdampen die onder het zeil vandaan kwamen waren niet te harden en deden me denken aan een cafe met carnaval. Dan maar nat worden…verkleumd en sjaggie gingen we verder..
Bij aankomst in het natuurreservaat was ik spontaan alles vergeten. Het bounty-strand dat voor ons lag was werkelijk schitterend. De lodge waar we zouden overnachten was echt prima, douche en toilet op de kamer, wat een luxe! Ik deelde m’n kamer met m’n 3 huisgenootjes die ik had verleid mee te gaan op trip..! Bed geclaimd, bikini aan en hup het strand op, lekker genieten van de zon en de zee.
Nat het eten was het wachten op vloed en wat kun je dan beter doen dan foute drankspelletjes met de Ballostudenten uit Delft onder een prachtige sterrenhemel..Rond een uurtje of 11 zijn we gaan lopen en kon de zoektocht naar de schildpadden beginnen..Na een half uurtje was het al zover er was een Green turtle (soepschildpad of krape) net begonnen met leggen. Ik blijf het zo indrukwekkend vinden om zo’n enorm beest bezig te zien, geweldig. Toen kwam onze gids aanlopen met de mededeling dat er juist een Leather back het strand op kwam. Ik kon echt m’n oren niet geloven, de grootste zeeschildpad die ik zooooo graag wilde zien was gewoon een paar meter van me verwijderd!!! We hebben heel het proces van heel dichtbij mee kunnen maken. Wist niet wat ik zag toen ik m’n eerst glimp van d’r opving. De kop alleen al is zo groot als een voetbal, en over het lijf maar te zwijgen, wat een bakbeest! Heb alles op de voet kunnen volgen, nest zoeken, put graven, leggen, nestdicht gooien en camoufleren om vervolgens weer in zee te verdwijnen…..Wauw, echt heb er geen woorden voor om te beschrijven wat er door me heen ging, zo bijzonder!
Heel het proces heeft zo’n anderhalf tot twee uur geduurd dus hebben we na ‘onze’ Leather back de terugtocht maar meteen ingezet. Tijdens de wandeling over het strand struikelde je zowat over de schildpadden het was duidelijk spitsuur.In totaal hebben we 3 Leather backs en een stuk of 8 Krape’s gezien. Zeer voldaan kropen we gesloopt in bed..
De volgende dag vroeg de veren uit omdat we graag de schildpadden ook bij daglicht wilden zien. Mede voor jullie, mijn lieve thuisfront, omdat je bij daglicht de schildpadden ook kunt vastleggen op foto. We hebben heel het strand afgestruind maar helaas, we hadden al ons geluk de vorige avond al verspeeld en we hebben niets gezien, op twee dode kleintjes na…
Rond een uurtje of kwart over zeven waren we terug bij de lodge en de hoogste tijd voor een ontbijtje. Daar zit je dan, met je kont in het zand, zonnetje op je bolletje omringd door palmbomen en uitzicht op zee lekker op het bounty-strand je broodje ei en kopje koffie weg te werken…..Genieten.
Nog lekker gezwommen in de zee en genoten van alles om me heen. Toen was het toch echt gedaan met de pret en moesten we de terugtocht alweer inzetten.
Op de boot veranderde het lekker zonnetje in een brandende bal, en waar was dat lekker briesje gebleven? Het werd werkelijk smoorheet op de boot en iedereen moest verplicht wat op z’n hoofd, aan boord hadden we flessen met water om jezelf nat te maken mocht je oververhit raken. Wie kruipt er dan ook op het heetst van de dag in zo’n sloep???
Bij aankomst in Albina viel de schade erg mee, slechts 1 stagiaire bezweek zowat aan de hitte, it wasn’t me, ik had me keurig aan de voorschriften gehouden.
De busreis heb ik zowat helemaal slapend doorgebracht en thuis (ja, ik beschouw de Schietbaanweg als thuis, maar niet thuis-thuis, snappie?) aangekomen voelde ik m’n onderlip een beetje wegfikken, misschien toch een beetje verbrand dan? Toen ik de volgende ochtend in de spiegel keek wilde ik spontaan niet meer naar school. Ik was getransformeerd in het evenbeeld van Michael Reiziger. M’n onderlip was echt 20 keer zo dik geworden. Helemaal opgezet en zeer gevoelig. Er brak een licht paniek uit, gelukkig had ik kort daarna de briljante ingeving om een bevroren brood tegen m’n lippie aan te houden. Je had me moeten zien zitten met m’n diepvriesbrood tegen m’n lip aan de keukentafel. Zeer charmant! Na een half uur had ie eindelijk een acceptabele vorm aangenomen en ben ik toch maar richting school vertrokken. Jullie zijn bij deze gewaarschuwd, vergeet bij het insmeren NOOIT je lippen!
Genoeg over mij nu, hoe is het met jullie?
Dikke kus (ja, dat kan nu weer!)
mar
Het is weer al een tijdje geleden dat ik jullie met een nieuw avontuur heb verblijd (!). Dit heeft niet geheel aan mij gelegen. Door de hevig regenval de afgelopen tijd (jaja het is grote regentijd) is er in Frans Guyana een kabel geknapt met als gevolg dat er in heel Suriname al weken lang geen of beperkt internet en telefoonverkeer mogelijk is. Hier komt dus poging numero zoveel om een verhaal te plaatsen. M’n geduld wordt aardig op de proef gesteld en heb al menig maal als een briesende achter de pc gezeten, starend naar een zandloper….
Dus daar gaan we nog een keer…adem in….adem uit…
Laten we weer even terug in de tijd gaan en beginnen met Koninginnedag. Overdag moest ik gewoon werken. ‘savonds ben ik met mijn huisgenootjes uitgedost in het oranje naar een Nederlands feestje geweest. Heerlijk een hele avond mee staan bleren op Hollandse gouwe ouwe, heerlijk na 10 weken salsa, merenque, Luky dube en Akon. Een dag later waren we lekker vrij, 1 mei is dag van de arbeid en een nationale feestdag. Met de vorige avond nog in de benen (lees:hoofd) zijn we naar het onafhankelijkheidsplein vertrokken. Daar was het het een drukte van belang, kraampjes, trimloop, muziek en een hoop gezelligheid. Super leuk om mee te maken al hebben we het vroegtijdig afgetrapt iedereen was gesloopt en moest de volgende dag gewoon werken.
Die zaterdag traden Nick en Simon op, je begrijpt dat ik als superfan vooraan in de rij stond om een kaartje te scoren voor dit heugelijke feit! Toen we aankwamen was het optreden al in volle gang en eigenlijk zat de sfeer er al prima in! Onze Volendamse vrinden hadden het publiek binnen no time op de hand en het was uiteindelijk super gezellig!
Afgelopen weekend ben ik naar Galibi geweest. Galibi is een dorpje in de monding van de Marowijne rivier. Het weekend stond weer in het teken van de schildpadden. Die beesten hadden zo’n indruk op me gemaakt dat ik ze graag nog een keertje zou zien. En laat nu uitgerekend Galibi een schildpaddenstrand zijn…
De reis begon per bus, een 5 uur durende trip naar Albina. Bij aankomst wist ik niet wat ik zag, het was markt en echt werkelijk een drukte van belang. Mensen krioelden door elkaar, schreeuwden de boel bij elkaar en verplaatsten heel hun hebben en houden per kruiwagen zigzaggend door de mensenmassa heen. Ik liet het met liefde en plezier achter en wist niet hoe snel ik de boot in moest stappen..
De boottocht begon prima, lekker zonnetje en onbezorgd kletsen met de medepassagiers. In de verte zag ik een paar donkere wolken hangen maar dacht nog wat, wat kan mij gebeuren. Toen ik een kleine bries voelde opzetten begon ik me een beetje zorgen te maken en toen ik onze bootsman een poncho tevoorschijn zag toveren brak er een lichte paniek uit..Mijn poncho zat uiteraard veilig opgeborgen onderin m’n tas die helemaal in de punt van de boot lag onder allerlei zooi..Prettig. Gelukkig werd er een enorm dekzeil over ons heen gegooid en de bui barste los. Na 15 minuten onder het zeil kreeg ik spontaan claustrofobische neigingen, mede dankzij een aantal onder ons die de avond te voren nog even flink waren doorgezakt. De alcoholdampen die onder het zeil vandaan kwamen waren niet te harden en deden me denken aan een cafe met carnaval. Dan maar nat worden…verkleumd en sjaggie gingen we verder..
Bij aankomst in het natuurreservaat was ik spontaan alles vergeten. Het bounty-strand dat voor ons lag was werkelijk schitterend. De lodge waar we zouden overnachten was echt prima, douche en toilet op de kamer, wat een luxe! Ik deelde m’n kamer met m’n 3 huisgenootjes die ik had verleid mee te gaan op trip..! Bed geclaimd, bikini aan en hup het strand op, lekker genieten van de zon en de zee.
Nat het eten was het wachten op vloed en wat kun je dan beter doen dan foute drankspelletjes met de Ballostudenten uit Delft onder een prachtige sterrenhemel..Rond een uurtje of 11 zijn we gaan lopen en kon de zoektocht naar de schildpadden beginnen..Na een half uurtje was het al zover er was een Green turtle (soepschildpad of krape) net begonnen met leggen. Ik blijf het zo indrukwekkend vinden om zo’n enorm beest bezig te zien, geweldig. Toen kwam onze gids aanlopen met de mededeling dat er juist een Leather back het strand op kwam. Ik kon echt m’n oren niet geloven, de grootste zeeschildpad die ik zooooo graag wilde zien was gewoon een paar meter van me verwijderd!!! We hebben heel het proces van heel dichtbij mee kunnen maken. Wist niet wat ik zag toen ik m’n eerst glimp van d’r opving. De kop alleen al is zo groot als een voetbal, en over het lijf maar te zwijgen, wat een bakbeest! Heb alles op de voet kunnen volgen, nest zoeken, put graven, leggen, nestdicht gooien en camoufleren om vervolgens weer in zee te verdwijnen…..Wauw, echt heb er geen woorden voor om te beschrijven wat er door me heen ging, zo bijzonder!
Heel het proces heeft zo’n anderhalf tot twee uur geduurd dus hebben we na ‘onze’ Leather back de terugtocht maar meteen ingezet. Tijdens de wandeling over het strand struikelde je zowat over de schildpadden het was duidelijk spitsuur.In totaal hebben we 3 Leather backs en een stuk of 8 Krape’s gezien. Zeer voldaan kropen we gesloopt in bed..
De volgende dag vroeg de veren uit omdat we graag de schildpadden ook bij daglicht wilden zien. Mede voor jullie, mijn lieve thuisfront, omdat je bij daglicht de schildpadden ook kunt vastleggen op foto. We hebben heel het strand afgestruind maar helaas, we hadden al ons geluk de vorige avond al verspeeld en we hebben niets gezien, op twee dode kleintjes na…
Rond een uurtje of kwart over zeven waren we terug bij de lodge en de hoogste tijd voor een ontbijtje. Daar zit je dan, met je kont in het zand, zonnetje op je bolletje omringd door palmbomen en uitzicht op zee lekker op het bounty-strand je broodje ei en kopje koffie weg te werken…..Genieten.
Nog lekker gezwommen in de zee en genoten van alles om me heen. Toen was het toch echt gedaan met de pret en moesten we de terugtocht alweer inzetten.
Op de boot veranderde het lekker zonnetje in een brandende bal, en waar was dat lekker briesje gebleven? Het werd werkelijk smoorheet op de boot en iedereen moest verplicht wat op z’n hoofd, aan boord hadden we flessen met water om jezelf nat te maken mocht je oververhit raken. Wie kruipt er dan ook op het heetst van de dag in zo’n sloep???
Bij aankomst in Albina viel de schade erg mee, slechts 1 stagiaire bezweek zowat aan de hitte, it wasn’t me, ik had me keurig aan de voorschriften gehouden.
De busreis heb ik zowat helemaal slapend doorgebracht en thuis (ja, ik beschouw de Schietbaanweg als thuis, maar niet thuis-thuis, snappie?) aangekomen voelde ik m’n onderlip een beetje wegfikken, misschien toch een beetje verbrand dan? Toen ik de volgende ochtend in de spiegel keek wilde ik spontaan niet meer naar school. Ik was getransformeerd in het evenbeeld van Michael Reiziger. M’n onderlip was echt 20 keer zo dik geworden. Helemaal opgezet en zeer gevoelig. Er brak een licht paniek uit, gelukkig had ik kort daarna de briljante ingeving om een bevroren brood tegen m’n lippie aan te houden. Je had me moeten zien zitten met m’n diepvriesbrood tegen m’n lip aan de keukentafel. Zeer charmant! Na een half uur had ie eindelijk een acceptabele vorm aangenomen en ben ik toch maar richting school vertrokken. Jullie zijn bij deze gewaarschuwd, vergeet bij het insmeren NOOIT je lippen!
Genoeg over mij nu, hoe is het met jullie?
Dikke kus (ja, dat kan nu weer!)
mar
-
17 Mei 2007 - 18:40
Rob En Bia:
he mar.
Leuk verhaal weer.
Heb je ons pakketje al ontvangen en de kaart???
We hebben de trouwkaart opgestuurd dus ben benieuwd wanneer hij aan komt?
Hier gaat alles goed,vandaag is het hemelvaart dus waren we alle twee vrij.
Nog bij oma geweest en was gezellig.
Groetjes en een dikke knuffel
Robin en Bianca -
17 Mei 2007 - 19:15
Gerda:
Heremetiet, het werd tijd dat we weer een berigske van uwe kant krege, he. Amai, dank, dank voor uw plesante spraakwatervalleske!
Het broodverhaal doet me weer denken aan mijn eigen 'verbrandings-massacre'. Op Daytona Beach in Florida stonden al na een paar uur de blaren op mijn voeten. Enige remedie was om die stappers van me te ruste te leggen in de ijskast van het hotel en de dagen daarna met sokken op het strand rond te danjeren. Charming!Maar jij hebt het toch op een iets subtielere 'Macgyver-kind-of-way' opgelost.
Hier alles goed Mar, al moet de 'conquering of the world' nog even op zich wachten. Dat kan alleen als mijn handlanger weer in Nederland is teruggekeerd.
Verdere nieuwtjes zal ik u wel mailen. Anders krijg ik op mijn kop van die Zuiderlingen dat ik teveel ruimte op je site inpik!
Tot de volgende! Ik lees je verhalen met plezier, so keep going!
Groetjes,
Gerda!
-
17 Mei 2007 - 21:35
Jacqueline:
Hé Mar
eidelijk weer een verhaal van je, ja we willen graag op tijd iets van je horen,maar het is je vergeven hoor. Roger had het zelfs gelezen in de krant van de storingen. Bedankt voor je bloemige kaart, je maakt ons wel nieuwsgierig naar Suriname met je enthousiaste verhalen.
liefs uit steen -
18 Mei 2007 - 08:46
Annegien:
Wowwwww Mar, je moet nog een keertje terug naar dat Ninja Turtle island, ik wil foto's!!! Nu wil ik ook die beesten zien. Nog een maar 2 kleine weekjes en dan staat Nielsje B. al voor je deurtje. Geniet er nog maar even goed van.
Groetjes en een dikke kusssssss -
18 Mei 2007 - 09:08
Gijsbert:
Ha lieve Mar!
Weer een vet verhaal! Je maakt mensen behoorlijk jaloers en nieuwsgierig! Ik wil ook wel wat foto's zien van die langzame reuzen! Hier in Nederland gaat alles nog zijn gangetje dus veel mis je niet. Heel veel plezier nog toegewenst en we kijken uit naar je volgende avontuur!
dikke kus, Gijsbert -
18 Mei 2007 - 09:30
Kim:
Heej Mar,
Weer genoten van een prachtig verhaal! Wat een avonturen allemaal, fantastisch!
Ik kan me voorstellen dat je de PABO helemaal niet mist, echt beter zo'n buitenlandstage.
De nieuwe PABO is echt helemaal niet leuk, maar met jou terugkomst zal het vast een stuk gezelliger worden.
Geniet lekker verder daar, dan genieten wij hier nog even van de JaZz in Breda.
XX
p.s: Heb toch een betaalde LIO in groep 3, YES!!! -
18 Mei 2007 - 13:10
Rowenna:
Hee Mar!!
Even bijkomen van je prachtige verhaal!! Wat maak jij daar veel mooie dingen mee zeg, helemaal geweldig.
Wij wonen nu inmiddels alweer 2 weken samen, haha. Ook een heel avontuur!!
het bevalt supergoed, huisje is nog niet helemaal klaar, het moet nog wat meer aangekleed worden met lampen, schilderijtjes en nog meer zooi....
Op de PABO gaat het nog steeds prima, zal wel blij zijn als je er gewoon weer bij bent!
Ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal!!
Groetjes Rowenna
-
18 Mei 2007 - 13:13
Mar:
He mar, hier alles goed. Gisteravond lekker op stap geweest met Domi en Boussen in Axel.Jaja 1x per jaar is het daar feest ( en heel gezellig). Heb met Boussen weer enige dansmoves uitgevoerd en dat eindigde niet zoals gepland..Ja volgens mij was de vloer wat glad..
Ben zo benieuwd naar al je foto`s! Geniet er nog lekker van!
X mar -
18 Mei 2007 - 13:24
Karlien:
hé mar!
die bakbeesten lijken me masterlijk! neem bowkes maar mee op nog zo'n tocht en schiet dan maar een paar foto's!
en die leppe van jou! waar is de leppendepper als je hem nodig hebt!!! is dat ook op foto vastgelegd ;-)
Je hebt het vast al gespot in het berichtje van mar, we zijn dus gisteren gaan boozen in Axel (of all places!)
was erg gezellig.. en dat dansje.. tja dhooghe begon d'r eigen lied te zingen... ge kent da eej!
nu zitten we al een hele dag (lees 6uur in bed, 12 uur eruit en nu half 4)te lamzakken bij dhooghe op de bank. hebben jumples gevolgd op tv, gedanst, enz. enz.
nog 2daagjes en dan begint de laatste trok tot aan de zomervakantie.
veel plezier nog!!
x karlien -
20 Mei 2007 - 10:02
Pa En Ma:
Lieve Marjolijn,
Wat een spannend verhaal weer, toch geen zonnesteek opgelopen?
Met ons gaat het gped; ik zit voor het eerst in een internet-cafe, in St-Max -
20 Mei 2007 - 10:29
Petter:
Hey Marter!!!Die schildpadden lijken me echt geweldige beesten.. over geweldige beesten gesproken.. onze lieve Henkie is gewond en loopt door het huis met zo'n kraagje om zn nek.. zoo zielig.. hij staat nu onder aan de trap te piepen. groetjes! -
20 Mei 2007 - 11:37
Tanja Verschueren:
Hallo Marjolein
Leuk dat je ons op de hoogte hield van je
stage daar in Suriname. De tijd gaat nu korten voor you. Gelukkig dat Niels ook daar een kijkje komt nemen, zodat julliesamen nog fijn mogen genieten. Met ons is alles goed, met groot nieuws Chantal is in verwachting waar we natuurlijk heel erg blij mee zijn. Tot binnenkort hoor!
Hartelijke groeten George en Tanja. -
21 Mei 2007 - 07:34
Vief:
Ook ik ben benieuwd naar de foto´s van die luie beesten. En een foto van jou alias Michael Reiziger zou ook leuk zijn! :-)
Tot wanneer blijf je in het mooie Suriname, leuk dat Nielsje B je op komt zoeken. Zal je wel lekker naar uitkijken!
Geniet er nog van...
Liefs... -
21 Mei 2007 - 08:28
Niels:
Hoi Martertje,
Eindelijk, eindelijk heb ik je dan toch nog even aan de lijn gehad. Drie maanden lang is er niks aan de hand en in de laatste twee weken krijg ik toch echt het idee dat je in een apenland verblijft. Irritant traag internet, geen telefonisch bereik en een slome postdienst. Gelukkig kunnen we na twaalven nog een beetje bellen wanneer de lijnen wat minder druk bezet zijn. Het is alleen funest voor m'n nachtrust.
Veel plezier op school en over twee weken sta ik met rugzak op m'n rik op Zanderij. Spannend!
Dikke kus,
Niels! -
21 Mei 2007 - 11:09
Mara:
Wauw....wat ziet het er allemaal geweldig uit.....supergaaf joh.....!! Geniet met volle teygen...maar dat is aan jou wel besteed zo te zien...!! Veel liefs Mara -
21 Mei 2007 - 18:21
Son:
Hey Stewy Lippie, haha, het was weer een may-day moment met je lip. Ik mag er niet om lachen, maar ik had beeld.
Gelukkig verzachten al die gave avonturen de pijn een beetje. Lijkt me ook echt cool om die schildpadden te zien, wauw.
Hier in het altijd bruisende Hulst is alles prima. A.s. zaterdag gaan we naar Rowen Heze, die komen naar Graauw Rock, heb er al weer zin in :-)!!
Nou Mar, geniet er nog lekker van en ik kijk zoals altijd weer uit naar je volgende avontuur.
x Son -
21 Mei 2007 - 18:49
Resy:
Hallo,zo te lezen maak je heel wat mee zeg, en wat een prachtige verhalen.
Geniet maar hoor tis zo voorbij.
lieve grtjs Resy -
22 Mei 2007 - 10:39
Sabrina:
He Marjolijn,
Ik baal nu echt als een stekker dat ik alweer in Nederland ben.
Dan waren die schildpadden op Matapica niks vergeleken met Galibi. Volgens mij vermaken jullie je nog prima daar, kan ook niet anders natuurlijk. Doe je iedereen de groeten en geniet er nog van! Mis jullie!
Dikke X Sabrina -
22 Mei 2007 - 17:05
Eva:
Hoi hoi!
We catannen wat af met die mannen hoor...Niels is echt toe aan een reisje ;-)
Nee hoor hartstikke gezellig! Maar hij mist je wel...zo lijkt het!
Veel plezier met aftellen....
Liefs Eva -
23 Mei 2007 - 20:15
Suus:
hej marter,
wat maak je toch allemaal weer mee? Je mannetje was er van de week nog even en is de dagen al aan het aftellen!
Geniet er nog lekker van en ik lees graag meer van je escapades!
Kus, suus -
23 Mei 2007 - 20:21
Margo:
ha die marjolijn,
wat maak jij veel gave dingen mee, geniet er nog even van. Ik ben heel benieuwd naar al je verhalen straks op de pabo.Doei margo -
24 Mei 2007 - 17:05
Ingrid:
Ik mis jullie!!!! Wat hebben jullie weer een leuke dingen beleefd en gedaan! En leuk dat ik op deze manier de laatste foto's toch nog kan krijgen! Je wist toch dat je je lippen moest insmeren, haha. Dat wordt geen roti meer eten! Hopelijk hebben jullie snel weer internet en telefoon! veel plezier, ik las bij Chantal al dat er weer veel feestjes en tripjes aankomen, geniet maar lekker! veel plezier trouwens met Niels! Duurt ook niet lang meer of wel?
Kus Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
